Janusz Marian Przyłęcki, syn Stanisława – inżyniera kolejnictwa i Marii Eleonory z domu Straszewskiej urodził sie 16 maja 1906r. w Zagórzu, koło Będzina. W ostatnich latach I Wojny Światowej ukończył pierwszą klasę gimnazjum w Dimitriewce w guberni jekatierinosławskiej. Widział, więc rewolucję październikową i rzezie Ormian Poznał prawdziwe oblicze „władzy rad” Jego ojciec Stanisław został uwięziony. Po dwu latach udało mu sie uciec do Polski. W więzieniu jednak stracił zdrowie i wkrótce zmarł. W ojczyźnie Janusz ukończył II i III klasę gimnazjum w Dąbrowie Górniczej. Dopiero po dwu latach przerwy, spowodowanej ciężką chorobą, ukończył edukację na szczeblu szkoły średniej w Królewskiej Górze. Wstąpił do Seminarium Duchownego w Kielcach. Ukończył je 19 czerwca 1932r. i został wyświęcony przez bpa Augusta Łosińskiego. Od 19 czerwca do 21 listopada 1933r. pracował jako wikariusz parafii Bł. Wincentego w Jędrzejowie, a potem, jako wikariusz w Kazimierzy Wielkiej We wrześniu 1939r. wziął udział w wojnie obronnej. Dnia 16 grudnia 1939r. bp Kaczmarek mianował Go proboszczem parafii Św. Andrzeja Boboli w Kostomłotach. W czasie wojny ks. Przyłęcki był bardzo zaangażowany w pracę konspiracyjną; miał pseudonimy: „Harcerz” i „ Pesa”. Pomagał parafianom i leczył ich. Przygotował się do budowy kościoła. Zrealizował to dopiero po zakończeniu działań wojennych. Wybudował pierwszą plebanię, a potem w latach 60- tych drugą – bardziej funkcjonalną. Po wojnie był prześladowany przez UB za działalność konspiracyjną w AK. W roku 1963 otrzymał godność Szambelana Papieskiego. Dnia 4 grudnia 1967r. został mianowany proboszczem parafii Gorzków w dekanacie Kazimierza Wielka. Tam ks. Przyłęcki zaczął chorować . Postanowił starać sie o przeniesienie, ale w 1970r. władze państwowe uniemożliwiły mu objecie funkcji proboszcza w Białogonie. W dniu 17 lipca 1978r. przeszedł w stan spoczynku, opuścił Gorzków i zamieszkał w domu Księży Emerytów Diecezji Kieleckiej w Kielcach. Dnia 24 czerwca 1982r. obchodził jubileusz 50- lecia kapłaństwa. Zmarł po długiej chorobie 19 października 1984r. 22 października 1984r. o godz. 10 w kaplicy Domu Księży Emerytów ks. Stanisław Włudyga odprawił Mszę świętą żałobną i wygłosił homilię, a godz. 15 ks. bp Stanisław Szymecki z udziałem około 50 księży koncelebrował kolejną Mszę świętą w intencji zmarłego w kościele w Kostomłotach.Ks. Janusz Przyłęcki spoczął na cmentarzu parafialnym w Kostomłotach.Drugą częścią „kościoła” ks. Janusza Przyłęckiego była kaplica pod wezwaniem Św. Barbary w Miedzianej Górze, której istnienia dowodzi dokument już z 1841r. Od 1939r. kuratelę nad nią przejął ks. Janusz Przyłęcki i w niej, jako integralnej części parafii, odprawiał Mszę świętą. W Miedzianej Górze również podjęto starania, aby odbudować Kaplicę Św. Barbary i w listopadzie 2004r. powstał społeczny Komitet Odbudowy.

Marzeniem ks. Janusza Przyłęckiego była budowa choćby skromnego, ale własnego kościoła. Materiał na budowę gromadził już w czasie wojny by 18 listopada 1945r. ks. bp Czesław Kaczmarek mógł poświęcić pierwszy drewniany kościół w Kostomłotach. A potem powstałą malutka plebania w własnoręcznie wykonanych przez parafian pustaków, jako mieszkanie dla Niego, następnie druga nieco większa wybudowana w 1960r. Te skromne obiekty to bohaterski wyczyn bardzo biednych po wojnie parafian jak i ich pasterza. Parafia została poświęcona Św. Andrzejowi Boboli.